Adela jedzie pociągiem ze swoimi dziećmi. Opowiada o przeprowadzkach: w ostatnim roku przeprowadzali się szesnaście razy. Obecnie mieszkają na osiedlu kartonowych domków. Codzienne życie: przygotowywanie jedzenia, strofowanie, jazda na rowerze, taniec na dworze. Wszystko jest takie zwyczajne, dopóki nie ma policji. Wtedy trzeba wziąć ze sobą tyle, ile się uniesie w rękach. Adela nie jest już wesoła. Ma napiętą twarz, powtarza dzieciom, żeby trzymały się za ręce. Adela i jej rodzina są Rumunami. Żyją we Francji.