Filmy
- Gwiazdy muszą płonąć, 104'
Gwiazdy muszą płonąć
Produkcja: POL 1954, B/W, 104'Film jest pierwszą w twórczości Andrzeja Munka próbą zmierzenia się z fabułą, choć interpretacyjna tradycja każe go sytuować w nurcie jego dokumentalnego dorobku. Decyduje o tym zapewne obrazowa poetyka Gwiazd, która przynależy do doświadczeń kina dokumentalnego, wykorzystującego materialną rzeczywistość jako główne swe tworzywo w kreacji świata przedstawionego. W Gwiazdach na rzeczywistość tę składa się świat życia kopalni – szyby, chodniki, sam węgiel, gaz, woda, narzędzia górnicze. Montażowo znakomicie zorganizowane obrazy i elementy tego świata tworzą nie tylko autentyczną scenerię przedstawionych w filmie historii, ale ich niezwykły klimat przynależny wyłącznie doświadczeniom górników.
Autorzy:
- Kierunek Nowa Huta, 12'
Kierunek Nowa Huta
Produkcja: POL 1951Film, który można uznać za wzorcowy plakat agitacyjny polskiego kina czasów stalinowskich, film, który Andrzej Wajda mógłby w Człowieku z marmuru zacytować jako dzieło reżysera Burskiego. Jednocześnie dzieło będące śladem doświadczeń twórców debiutujących w latach ideologicznie i „estetycznie” dominującego socrealizmu. Zawiera wszystkie cechy dokumentalnego kina tamtych lat, w którym instancją organizującą cały przekaz filmowy był komentarz. Był on głównym nosicielem ideologiczno-propagandowych treści, jedynie wspomaganym odpowiednio zmontowanym obrazem. Prawdziwą ideą filmu jest apoteoza budowy kombinatu i miasta Nowa Huta, które powstaje w opozycji do zatęchłego w swej niedobrej tradycji Krakowa.
Autorzy:
- Kolejarskie słowo, 21'
Kolejarskie słowo
Produkcja: POL 1953Przełomowy w dokumentalnej twórczości Andrzeja Munka film, choć na pozór mieści się w formule ówczesnego „produkcyjnego reportażu”. Parafabularną konstrukcję filmu buduje zadanie, jakie stoi nie tylko przed załogą tzw. „pociągu gwarancyjnego” wiozącego węgiel ze Śląska do huty w Szczecinie, ale i innych kolejarzy obsługujących tę długą trasę przebiegu pociągu. Ten typowy dla socrealistycznego kina temat walki o wykonanie planu wyposażony został jednak przez autorów filmu właściwościami odbiegającymi od obowiązujących dlań schematów. W centrum uwagi stanęli ludzie owo zadanie wykonujący – ich zawodowe kompetencje i emocjonalne zaangażowanie płynące z ich etosu pracy.
Autorzy:
- Pamiętniki chłopów, 14'
Pamiętniki chłopów
Produkcja: POL 1952Pierwsza dokonana przez Andrzeja Munka próba „uczłowieczenia” socrealistycznej formuły dokumentalnego kina. Realizuje ją przez odwołanie do autentycznych materiałów, które stanowią opublikowane w 1935 roku Pamiętniki chłopów. Reżyser odnajduje trzech ich autorów i cytując ich wspomnienia, konfrontuje dawny los z życiem w socjalistycznej Polsce, która realizuje dawne marzenia – o własnej bądź spółdzielczej ziemi, o szansach godnego życia i możliwościach edukacji dzieci. Elementem wspomnianego „uczłowieczenia” jest dana widzowi szansa bezpośredniego kontaktu z tymi nieanonimowymi bohaterami; a właśnie anonimowa zbiorowość dominowała w ówczesnym polskim filmie dokumentalnym.
Autorzy:
Goście:
- Jerzy Koralewski
- Andrzej Munk
Osobę i dzieło Andrzeja Munka (1921-1961) otacza legenda, której źródeł szukać należy w jego przedwczesnej, tragicznej śmierci, ale nade wszystko w przekonaniu, że to, co w sensie twórczym pozostawił i to, czego nie zdążył już dokonać, zawiera jakąś tajemnicę. Przekonanie to wynika z doświadczeń, które płyną ze spotkań z tymi filmami, które podpisał, i z przeczucia, iż jego nagłe odejście przerwało ważny nurt dziejów polskiego kina – nurt osobny, nie mający swych tożsamych duchowo współbratymców i kontynuatorów. Powroty do czterech fabularnych filmów Andrzeja Munka (Człowiek na torze, 1957, Eroika, 1958, Zezowate szczęście, 1959, Pasażerka, premiera 1963 – film zamknięty przez Witolda Lesiewicza) potwierdzają ich intelektualną otwartość. Czas – nieubłagany rewident wartości – nie zniweczył i nie zatarł rangi i miejsca tych filmów w dorobku kultury polskiej. W swych głównych dziełach Munk okazał się artystą, którego dialog z odbiorcą nie stracił nic ze swej aktualności myślowej, społecznej i moralnej. Oryginalny i uwikłany w tradycję, współczesny dla swego pokolenia i uniwersalny w przemyśleniach natury historiozoficznej i etycznej jest Andrzej Munk twórcą, którego dzieła są ważne, gdyż ukryty w nich dyskurs o takich wartościach, jak wolność jednostki, odpowiedzialność i godność, nigdy nie traci swej aktualności.
Flmografia:
Stracone złudzenia (etiuda, zdjęcia): 1948, produkcja PWSF Łódź
Pielęgniarki (etiuda, zdjęcia): 1948, produkcja PWSF
Sztuka młodych (etiuda, reżyseria): 1949, produkcja PWSF
Zaczęło się w Hiszpanii: 1950, produkcja WFD w Warszawie
Nauka bliżej życia: 1951, produkcja WFD
Kierunek Nowa Huta: 1951, produkcja WFD
Poemat symfoniczny „Bajka” St. Moniuszki: 1952, produkcja WFD
Pamiętniki chłopów: 1952, produkcja WFD
Kolejarskie słowo: 1956, produkcja WFD
Gwiazdy muszą płonąć: 1954, produkcja WFD
Niedzielny poranek: 1955, produkcja WFD
Błękitny krzyż: 1955, produkcja WFD
Człowiek na torze: 1956, produkcja WFF w Łodzi
Eroica: 1957, produkcja WFF i WFD
Spacerek staromiejski: 1958, produkcja WFD
Zezowate szczęście: 1959, produkcja WFF
Polska Kronika Filmowa: 1959, nr 52 – A-B, produkcja WFD
Pasażerka: 1961-63, produkcja WFFRealizacje telewizyjne (niezachowane):
Wieczory generalskie Ksawerego Pruszyńskiego: 1959, produkcja TVP
czytaj więcej
Arlekinada Terence’a Rattigana: 1959, produkcja TVP
Mapka dojazdu:
- Kierunek Nowa Huta, 12'